绝顶无云,昨宵有雨。我来此地闻天语。
天末同云黯四垂,失行孤雁逆风飞。
女贞花白草迷离,江南梅雨时。
昨夜新看北固山,今朝又上广陵船。
木兰舟上珠帘卷,歌声远,椰子酒倾鹦鹉盏。
八月书空雁字联,岳阳楼上俯晴川。
海石涵秋水,风篁生晚凉。
秦川如画渭如丝,去国还家一望时。
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。
香灭绣帷人寂寂,倚槛无言愁思远。
昼对南风独闭关,暗期幽鸟去仍还。
太和九年李训、郑注败后,仇士良愈专恣。
满隄芳草不成归,斜日画桥烟水冷。
柳丝碧。柳下人家寒食。
舟逐清溪弯又弯。垂柳开处见青山。
漠漠秋云澹,红藕香侵槛。
白云深处拥雷峰,几树寒梅带雪红。
余载书往来山阴道中,每以事夺,不能尽兴。
反照入闾巷,忧来与谁语。
江天云薄,江头雪似杨花落。
春山烟欲收,天澹星稀小。
青溪水,流得到红桥。
晴浦晚风寒,青山玉骨瘦。
山白鸟忽鸣,石冷霜欲结。
黄陵庙前莎草春,黄陵女儿蒨裙新。
玉华寒,冰壶冻。云间玉兔,水面苍龙。
终古高云簇此城,秋风吹散马蹄声。
碧湖湖上柳阴阴,人影澄波浸,常记年时欢花饮。
晓风清,幽沼绿,倚栏凝望珍禽浴。
杨花落,燕子横穿朱阁。