醉卧沙场君莫笑,古来征战几人回?
三杯吐然诺,五岳倒为轻。
向河梁、回头万里,故人长绝。
我最怜君中宵舞,道男儿到死心如铁。
举头西北浮云,倚天万里须长剑。
渡江天马南来,几人真是经纶手。
故人应念,杜鹃枝上残月。
少年侠气,交结五都雄。
往事思量一晌空,飞絮无情,依旧烟笼。
烽火平安夜,归梦到家山。
头上红冠不用裁,满身雪白走将来。
兰陵美酒郁金香,玉碗盛来琥珀光。
伤心千古,秦淮一片明月!
看蓬门秋草,年年破巷,疏窗细雨,夜夜孤灯。
德也狂生耳。偶然间,缁尘京国,乌衣门第。
细数十年事,十处过中秋。
万里中原烽火北,一尊浊酒戍楼东。
正江令恨别,庾信愁赋。
隔水毡乡,落日牛羊下,区脱纵横。
明月,明月,胡笳一声愁绝。
梦绕神州路。
箭径酸风射眼,腻水染花腥。
多少新亭挥泪客,谁梦中原块土。
黄金榜上,偶失龙头望。
待何年归去,谈笑各争雄。
怅望倚危栏,红日无言西下。
东山老,可堪岁晚,独听桓筝。
不见南师久,谩说北群空。
慨当初,倚飞何重,后来何酷。
水晶帘不下,云母屏开,冷浸佳人淡脂粉。