曾逐东风拂舞筵,乐游春苑断肠天。
黄沙百战穿金甲,不破楼兰终不还。
独出前门望野田,月明荞麦花如雪。
青山隐隐水迢迢,秋尽江南草未凋。
青女素娥俱耐冷,月中霜里斗婵娟。
花红易衰似郎意,水流无限似侬愁。
杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。
熟知茅斋绝低小,江上燕子故来频。
逢郎欲语低头笑,碧玉搔头落水中。
乘兴南游不戒严,九重谁省谏书函。
游人不管春将老,来往亭前踏落花。
远书归梦两悠悠,只有空床敌素秋。
把酒看花想诸弟,杜陵寒食草青青。
忽忆故人天际去,计程今日到梁州。
泪湿罗巾梦不成,夜深前殿按歌声。
君埋泉下泥销骨,我寄人间雪满头。
淮水东边旧时月,夜深还过女墙来。
花月楼台近九衢,清歌一曲倒金壶。
春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。
风驱急雨洒高城,云压轻雷殷地声。
无端嫁得金龟婿,辜负香衾事早朝。
一道残阳铺水中,半江瑟瑟半江红。
十年一觉扬州梦,赢得青楼薄幸名。
夜发清溪向三峡,思君不见下渝州。
一为迁客去长沙,西望长安不见家。
梅子留酸软齿牙,芭蕉分绿与窗纱。
凉月如眉挂柳湾,越中山色镜中看。
今朝北客思归去,回入纥那披绿罗。
我寄愁心与明月,随君直到夜郎西。
走马西来欲到天,辞家见月两回圆。