红莎绿蒻春风饼,趁梅驿,来云岭,紫桂岩空琼窦冷。
红纱绿春风饼。趁梅驿、来云岭。
碧玉捻柔条,蓝袍裁叶。
一叶下梧桐,新凉风露。
傲霜枝袅团珠蕾。冷香霏烟雨、晚秋意。
云步凌波小凤钩。年年星汉踏清秋。
地僻人烟少,山深涧谷重。
滦溪经雨浪生花,晓碧翻光漾晓霞。
昭阳宫里千蛾眉,中有一人轻欲飞。
诗人固多贫,深居隐茅蓬。
乐天归卧湖山边,閒买池塘娱莫年。
十二全齐势,兴亡俯仰中。
山光凝黛水浮空,地僻偏宜叔夜慵。
重山复峻岭,溪路宛盘盘。
少陵兄弟盖三人,坡老相知只卯君。
野雪来无际,风樯岸转迷。
细雪吹仍急,凝云冻未开。
万里衔芦至,寒空半有无。
九月欲将尽,鲜鲜金作堆。
清颍去无极,悠悠楚甸深。
已作西溪约,还为汶上行。
脱叶萧萧山木稠,连樯飘汎海蓬秋。
城头山色翠玲珑,尚忆清狂四饮翁。
卿云分瑞两嫣然,镜里妆成谷雨天。
春意应嫌芍药迟,一枝分秀伴双蕤。
病眼花生纸,羁怀棘绕墙。
叠涧重冈掩复开,鸟啼人寂路萦回。
三十馀年惜别心,重来独兴此登临。
宝花天雨晓纷纷,佛界妆严尽白银。
槁壤阴潜罢转丸,飘飘便作饮风仙。